Çin kültüründe, “zhen ji” geleneği yaratıcılığın sürekli ve işbirliğine dayalı bir süreç olduğu fikrini ifade eder. Eserler ve ürünler, özgün veya benzersiz olmaları nedeniyle değil, kaliteleri ve dönüşüm kapasiteleri nedeniyle değerlidir. Şiirsel veya teknik iyileştirmeler gibi ardışık katkılar, yaratıcılığın değerini artırır.
Buna karşılık, Batı geleneği, yaratıcılığı özgünlük ve kişisel yaratıcılık üzerinden tanımlar. Sanatta ya da icatta değer, eserin yeni ve farklı olmasından, aynı zamanda sahibinin kimliğinden gelir. Kopyalar genellikle değersiz görülür ve ilk olma özelliği yüceltilir.